فرزند شما ممكن است مشكلات متعددي داشته باشد ولي اگر شما بخواهيد همه موارد را باهم اصلاح كنيد، هرگز موفق نخواهيد شد. براي موفقيت بايد تنها يك مشكل را در نظر بگيريد و پس از حل آن به نوبت به مشكل ديگري بپردازيد. هدف‌تان را با كلمات ساده‌اي كه براي كودك قابل فهم باشد برايش توضيح دهيد و به او بگوييد در اين مورد خاص دقيقا چه انتظاري از او داريد، مثلا: مي‌خواهم قبل از آمدن سر سفره دست‌هايت را صابون بزني! سپس به پيشرفت‌هاي هرچند كوچك كودك در راه اصلاح رفتارش دقت كنيد، مثلا: قبلا اصلا صابون نمي‌زده و حالا يك‌مرتبه صابون زده است، هرچند توقع ما چهار مرتبه صابون در روز باشد و با واكنش‌هاي مثبت و تحسين‌آميز به او بفهمانيد كه رفتارش مناسب و مورد پسند است.

اهداف خود را متناسب با سن، شخصيت، توانايي، رشد عقلي و شرايط محيطي فرزندتان تعيين كنيد. همه كودكان در يك سن خاص وارد مرحله مشابهي نمي‌شوند و ميزان آموزش‌پذيري آنها نيز به يك ميزان نيست. با توجه به اينكه همه افراد يك‌جور نيستند و موقعيت‌ها نيز متفاوت است يك راه‌حل قطعي و مستقل براي هر مشكلي وجود ندارند. راه‌حلي كه امروز در مورد فرزندتان موثر است، ممكن است فردا تاثيرش را از دست بدهد يا روشي كه براي يكي از كودكان‌تان جواب مي‌دهد، شايد براي ديگري بي‌فايده باشد. اگر حوصله كنيد، مي‌توانيد حتي روش‌هاي ابتكاري و موثرتري خلق كنيد كه بنا به شرايط خاص شما طراحي شده باشد.

و در نهايت آنكه موفقيت والدين در تغيير رفتارهاي كودك نيازمند هماهنگي بين پدر و مادر است. پيش از هر اقدامي، رفتارهايي را كه مي‌خواهيد اصلاح كنيد، دقيقا مشخص كنيد و براي رفع آن برنامه‌اي هماهنگ طراحي كنيد. شما و همسرتان بايد پيش از دست زدن به هر كاري در مورد كودك‌تان اتفاق‌نظر داشته باشيد. وقتي تصميم خود را گرفتيد و روي برنامه اجرايي توافق كرديد، هر دو هماهنگ و يكسان عمل كنيد.