امام علی (ع) می فرماید:

هیچ کس در ادعای  ایمان صادق نیست مگر اینکه به آنچه نزد خداست از پاداشهای مادی و معنوی مطمئن تر باشند نسبت به آنچه نزد خودش است تا جایی که آنچه را دارد سخاوتمندانه می دهد تا عوضش را از خدا بگیرد .

منبع: نهج البلاغه ،حکمت310

پیامبر اکرم (ص) می فرماید:

خداوند دوستدار جوانی استکه جوانی اش را به اطاعت خداوند می گذارند.

منبع:میزان الحکمه ،ح9097

امام صادق علیه ‏السلام :

هر مۆمنى كه گرفتارى مۆمنى را بر طرف كند، خداوند هفتاد گرفتارى دنیا و آخرت را از وى دور مى‏سازد .

(مستدرك الوسائل: 12/413)

صادق که اساس دین از او شد معمور
بودند ملایک پی امرش مامور
آخر ز جفا، ناصر احکام خدا
مسموم شد از ظلم و جفای منصور

شهادت امام صادق علیه السلام تسلیت باد

حضرت علی (ع) فرمودند : “روزی محضر پیامبر اکرم (ص)  بودم آن حضرت پرسیدند :چه چیزی برای زنان بهتر از همه چیز است ؟هیچ یک از اصحاب نتوانست جواب مورد نظر پیامبر (ص) را بگوید،پس از پایان مجلس نزد فاطمه زهرا (س) آمدم و جریان سوال نبی مکرم اسلام پدر بزرگوارشان را نقل کردم حضرت فاطمه زهرا گفت:بهترین چیز برای آن است که نه مرد نامحرمی آنها را ببیند ونه آنها مرد نامحرمی را ببینند.من نزد پیامبر باز گشتم و پاسخ را گفتم وحضرت فرمودند:"این جواب از کیست؟”

گفتم از دختر تان فاطمه زهرا(س) است .

پیامبر تعجب کردندو گفتند فاطمه پاره تن من است .زن درّاست و جای آن در صندوق است .زن باید در حجاب و چادر حفظ شود و این احترام و تکریم او است نه محدودین او .

منبع:حریم عفاف ،ص83

صبر یکی از تعالیم حیات‌بخش و ریشة بسیاری از ارزش‌ها و کمالات معنوی انسان، معرفی شده است. در ذات و فطرت انسان نور ایمان و شوق به کمال نهفته است و اگر صبر، در انسان مؤمن تباه گردد ایمان از کَفَش خارج می‌شود. در کلام مولوی صبر از لوازم ایمان معرفی شده است و سالک برای حفظ پرهیزگاری باید نفس خویش را مهار کند و خود را از تعلقات دنیا رها سازد. صبر از نگاه پیر طریقت کیمیایی است که به‌واسطة آن جان حس، که بدون وجود نفخة الهی همچون مسی بی‌ارزش است، تبدیل به زر می‌شود. تا جایی که می‌تواند زنجیر تعلقات دنیوی را از پای بردارد و روح را در بلندای قرب حق پرواز دهد و در آستان الهی به آرامشی بی‌بدیل دست یابد.

«صبر مهم‌ترین شاخة درخت ایمان و مطمئن‌ترین کشتی نجات است. قرآن صبر را کلید هر خیر و نیکی و دروازة هر خوشبختی و کامرانی دنیا و آخرت می‌داند.»

حجاب اسلامی جزء ضروریات دین و از موکدات آیات و روایات معصومین می‌باشد و این فریضه الهی موجب حفظ عزت و کرامت زنان و تشخص و ارزش‌گذاری به مقام زن مومن و صیانت از حریم و شخصیت انسانی آنان می‌شود.

〰روایت رهبر معظم انقلاب از وضعیت زنان ابرانی در عصر پادشاهی پهلوی〰 ▫️ «زن، در جامعه‌ی خودباخته‌ی نظام پلید پادشاهی، حقیقتاً و از همه‌ی جوانب مظلوم بود. اگر زن می‌خواست وارد مقوله‌ی علم بشود، باید قید دین و تقوا و عفاف را می‌زد. ▪️ مگر یک خانم مسلمان، در دانشگاه‌ها و محیط‌های آموزشی و مراکز علمی و فرهنگی میتوانست به آسانی حجاب و متانت و وقار خود را حفظ کند؟ مگر ممکن بود؟ ▫️ مگر می‌شد یک زن مسلمان، در خیابان‌های تهران و بعضی از شهرهای دیگر، با متانت و وقار اسلامی یا حتّی با حجاب نیمه کاره، راحت راه برود و از گزند زبان و حرکت هرزگان و دلباختگانِ به فساد و فحشای سوغات غرب، مصون بماند؟ ▪️ کاری کرده بودند که در این مملکت، کسب علم برای زن‌ها غالباً ممکن نمی‌شد. موارد استثنایی را کاری ندارم. به طور غالب، رفتن زنان به وادی علم میسر نمی‌شد؛ مگر با برداشتن حجاب و منصرف شدن از تقوا و وقار اسلامی! ▫️در میدان سیاست و در زمینه‌ی فعالیت‌های اجتماعی هم همین طور بود. اگر زنی می‌خواست منصبی از مناصب اجتماعی و سیاسی را در ایرانِ دوران پادشاهی دارا باشد، باید قید حجاب و عفاف و وقار و متانت زن اسلامی را می‌زد. ▪️ البته، بسته به این بود که خود این زن، جوهر و استعدادش چگونه باشد. اگر خیلی سست عنصر بود، باید تا آن اعماق می‌لغزید. اگر خوددار و خویشتن‌دار بود، تا حدودی خود را حفظ می‌کرد؛ اما دایماً با فشارهای روزافزون از سوی محیط اجتماعی روبه‌رو بود. ▫️ جامعه‌ی ما، این گونه بود.اسلام و انقلاب و امام آمد و در این کشور، زن را در مرکز فعالیت‌های سیاسی قرار دادند و پرچم انقلاب را به دست زنان سپرد؛ در حالی که زن در همان حال توانست حجاب و وقار و متانت اسلامی و عفاف و دین و تقوای خود را حفظ کند.» ۱۳۶۸/۱۰/۲۶

علامه مجلسى(ره) گويد: صبحگاهى رسول خدا(ص) به مسجد آمد و مسجد از جمعيت پر بود، پيامبر فرمود: امروز كدامين شما براى رضاى خدا از مال خود انفاق كرده است؟ همه ساكت ماندند، على(ع) گفت: من از خانه بيرون آمدم و دينارى داشتم كه مى‏خواستم با آن مقدارى آرد بخرم، مقداد بن اسود را ديدم و چون اثر گرسنگى را در چهره او مشاهده كردم دينار خود را به او دادم. رسول خدا(ص) فرمود: (رحمت خدا بر تو) واجب شد. مرد ديگرى برخاست و گفت: من امروز بيش از على انفاق كرده‏ام، مخارج سفر مرد و زنى را كه قصد سفر داشتند و خرجى نداشتند هزار درهم پرداختم. پيامبر(ص) ساكت ماند. حاضران گفتند : اى رسول خدا، چرا به على فرمود: «رحمت خدا بر تو واجب شد» و به اين مرد با آنكه بيشتر صدقه داده بود نفرمودى؟ رسول خدا(ص) فرمود: مگر نديده‏ايد كه گاه پادشاهى خادم خود را كه هديه ناچيزى برايش آورده مقام و موقعيتى نيكو مى‏بخشد و از سوى خادم ديگرش هديه بزرگى آورده مى‏شود ولى آن را پس مى‏دهد و فرستنده را به چيزى نمى‏گيرد؟ گفتند: چرا، فرمود : در اين مورد هم چنين است، رفيق شما على دينارى را در حال طاعت و انقياد خدا و رفع نياز فقيرى مؤمن بخشيد ولى آن رفيق ديگرتان آنچه داد همه را براى معاندت و دشمنى با برادر رسول خدا داد و مى‏خواست بر على بن ابيطالب برترى جويد، خداوند هم عمل او را تباه ساخت و آن را وبال گردن او گردانيد. آگاه باشيد كه اگر با اين نيت از فرش تا عرش را سيم و زر به صدقه مى‏داد جز دورى از رحمت خدا و نزديكى به خشم خدا و در آمدن در قهر الهى براى خود نمى‏ افزود.

منبع:بحار الانوار 41/ .18

حضرت زهرا سلام الله علیها:

مَن اَصعَدَ اِلَی اللهِ خالِصَ عِبادَتِه اَهبَطَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ اِلَیهِ اَفضَلَ مَصلَحَتِه

 کسی که عبادت های خالصانه خود را به سوی خدا فرستد، پروردگار بزرگ برترین مصلحت را به سویش فرو خواهد فرستاد.

عدة الداعی ص 233