اسطوخودوس گیاهی است چندین ساله به ارتفاع حدود نیم متر با برگهای متقابل ، باریک ، دراز سبز رنگ و پوشیده از کرکهای سفید پنبه ای . گلهای آن برنگ بنفش و بصورت سنبله می باشد
قسمت مورد استفاده این گیاه ، گلها و سرشاخه های گلدار آن است . اسطوخودوس بوی بسیار مطبوعی درد . طعم آن تلخ است و بعلت بوی مطبوع آن در عطر سازی مصرف می شود .
اسانس اسطوخودوس که از تقطیر گل و سرشاخه های گلدار این گیاه بدست می آید مایعی است زردرنگ یا زرد مایل به سبز که دارای بوی مطبوعی است .
ترکیبات شیمیایی: اسانس اسطوخودوس دارای حدود 40% استات لینالیل است همچنین در آن ترکیباتی نظیر اسید بوتیریک ، اسید پروپیونیک و اسید والریک ، لینالول آزاد و ژرامبول وجود دارد .
خواص داروئی: اسطوخودوس از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است .
1)برای رفع خستگی و آرامش چند قطره روغن اسطوخودوس را در وان آب گرم ریخته و برای مدت یکربع ساعت در آن دراز بکشید .
2)گرفتگی ها را باز می کند .
3)مقوی معده است .
4)ادرار آور می باشد .
5)معرق است و تب را پائین می آورد .
6)صفرا بر بوده و کبد را بکار می اندازد و بیماری های کبد ی را برطرف می کند .
7) ضد تشنج است .
برای تقویت عمومی بدن خوب است .
9)کرم های معده و روده را از بین می برد .
10)بیماری های سینه و سرفه را برطرف می کند .
و………