آنچه مهم است اين است كه كشور ما با ظرفيّت طبيعى و با ويژگى جغرافياى سياسى خود احتياج دارد به يك جمعيّت بيشتر؛ علاوه بر اين -همان‌طور كه قبلاً هم گفته‌ايم- مسئله‌ى نماى جوان براى كشور يك مسئله‌ى اساسى و مهم و تعيين‌كننده است. آن‌طورى كه اهل علم و اهل تحقيق بررسى كرده‌اند و جوانب قضيّه را ملاحظه كرده‌اند و آمارها را مورد مداقّه قرار داده‌اند، ما اگر چنانچه با اين شيوه‌اى كه امروز داريم حركت ميكنيم پيش برويم، در آينده‌ى نه‌چندان دور، يك كشور پيرى خواهيم بود كه علاج اين بيمارى پيرى هم درحقيقت در دسترس نيست؛ حالا نه [اينكه‌] در دسترس ما نيست، [بلكه‌] در دسترس هيچ كس نيست؛ يعنى امروز كشورهايى كه در دنيا دچار پيرى شده‌اند و قدرت «زاد و ولد» خودشان را از دست داده‌اند، به دشوارى ميشود گفت كه راه علاجى براى حلّ اين مشكل دارند. ما هم طبعاً با همين مشكل مواجه خواهيم شد؛ و نبايد بگذاريم به اينجا برسد. البتّه مبانى اسلامى و تفكّر اسلامى در زمينه‌ى جمعيّت و افزايش جمعيّت و با توجّه به وضع جغرافياى سياسى منطقه و كشور جمهورى اسلامى يك چيزهاى روشن و واضحى است.
ما نميخواهيم اين قضيّه را با شعار و با «صلوات بفرستيد تمام بشود» و مانند اينها پيش ببريم؛ ميخواهيم مسئله به شكل عميق و علمى حل بشود؛ گره‌هاى ذهنى‌اى كه وجود دارد باز بشود، حقيقت قضيّه روشن بشود و به اعتقاد من ما ميتوانيم اين كار را بكنيم؛ يعنى متفكّرين ما و صاحبان دانشِ مرتبط با مسئله‌ى جمعيّت - در هر بخشى از بخشها - ميتوانند در اين زمينه منطق صحيح و قابل قبولى را ارائه كنند.فرهنگ‌سازى در اين مسئله مثل خيلى از مسائل ديگر اجتماعى، حرف اوّل را ميزند؛ بايد فرهنگ‌سازى بشود