سخنان گهربار امام سجاد (ع)
پروردگارا تو را حمد و ستايش مى كنم و تنها تو شايسته ستايش و حمدى (تو را سپاس و شكرگزارى مى كنم) كه بسى با من نيكوئى كردى و نعمتهاى (ظاهر و باطن) خود را به حد وافر به من كرم فرمودى و مرا عطاى بزرگ (معرفت و ايمان و غيره) بخشيدى و هم به رحمت خاص مرا (بر بسيارى از موجودات عالم) فضيلت دادى (كه فرمودى لقد كرمنا بنى آدم و فضلناهم الخ) و به نعمت خلافت خويش و امامت بر خلق برگزيدى و نعمت هايت را بر من كامل و وافر عطا كردى همانا آنقدر احسان و نيكوئى كرده اى كه من از اداء شكرش عاجزم
̶ و اگر لطف و احسانت در حق من نبود و وفور نعم بى شمارت هرگز به اين بهره كامل نمى رسيدم و اصلاح نفس خود (و سعادت دين و دنيا و كمالات عاليه نفس كليه الهيه خود) نائل نمى شدم و ليكن تو نخست در حقم احسان فرمودى (و در تقدير ازلى خود بدين نعمتهاى كامل وافرم بهره مند فرمودى) و در تمام امورم به حد كفايت (و كمال) روزى عطا كردى و رنج و مشقت بلاهاى عالم را از من برطرف كردى و قضا و قدر سوء و سهمگين را از جانم بازداشتى (و گرنه در معرض خطر و شرور عالم بودم)
̶ بارى اى خداى (مهربان) چه بسيار بلاهاى پر مشقت و الم از جان من دور ساختى و چه بسيار نعمتهاى وافر كامل كه بدان نعم چشمم روشن (و دلم شاد) گرديد و چه بسيار نيكوئيهاى ارجمند از تو (خداى كريم بزرگوار) نزد من موجود است
̶ توئى آن (خداى مهربان) كه چون بيچاره و مضطر شدم دعايم مستجاب كردى و از لغزشهايم درگذشتى و از دشمنان كه به من ظلم و بيداد كردند حقم را گرفتى
| نسخه قابل چاپ | ورود نوشته شده توسط قانعی زارع در 1397/03/01 ساعت 12:05:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0. |