روزی مردی هاشمی به امام (ع)جسارت کرد. آن حضرت سخنی نگفت . پس از بازگشت آن مرد،امام (ع) به حاضرا فرمود:آنچه این مرد گفت : شنیدید : دوست دارم همراه من بیایید تا نزد او برویم و پاسخ مرا نیز بشنوید .(ما تجرعت جرعه احب الی  من جرعه غیظ لا اکافی بها صاحبها -اصول کافی -ج 2 -ص109-نرم افزار جامع الاحادیث)امام (ع) به راه افتاد و این آیه را تلاوت می کرد :پرهیز کاران کسانی هستند که .. خشم خود را فرو می برند،و از خطای مردم در می گذرند ؛و از خدا نیکو کاران را دوست می دارد . (آل عمران -134)

بخشش به نیازمندان :روش امام زین العابدین (ع) در انفاق و صدقه دادن این بود که قبل از آنکه صدقه را به نیازمند دهد آن را می بوسید علت آن را می پرسیدند :می فرمود: من دت سوال کننده را نمی بوسم ،بلکه دست پروردگارم را می بوسم . صدقه پیش از آنکه به دست نیازمند برسد به دست پروردگارم می رسد. ( علامه مجلسی -بحار الانوار -ج46-ص74-نرم افزار جامع الاحادیث)

صفحات: 1· 2