در عیون اخبار الرضا از قول امام رضا (علیه السلام) نقل شده است که از امام جعفر صادق (ع) پرسیدند چه سری است که قرآن هرچه زمان بیشتر بر او می گذرد و هر چه بیشتر تلاوت می شود بر طراوت و تازگیش افزوده  می گردد؟ امام فرمود: “لان القرآن لم ینزل لزمان دون  زمان و لناس دون ناس “برای اینکه قرآن تنها برای یک زمان و نه زمان  دیگر ،و برای یک مردم و نه مردم دیگر ،نازل نشده،بلکه برای همه زمانها و همه مردم نازل شده است . فرود آورنده ،آن رات طوری ساخته است که در هر زمان با وجود همه اختلافهایی که در طرز فکر و در معلومات  و وسعت  اندیشه ها به چشم می خورد ، باز هم قرآن بر زمانها وافکار پیشی می گیرد. در عین حال که در هر دوره مجهولاتی برای خوانندگان در بر دارد،اما آنقدر معانی و مفاهیم قابل درک و استناد نیز عرضه می کند که ظرفیت زمانه را اشباع می سازد.

کتاب آشنایی با قرآن 1، استاد شهید مرتضی مطهری