خشوع؛ روح نماز است:

اگر ركوع و سجود و قرائت و تسبیح را جسم نماز بدانیم حضور قلب و توجه درونی به حقیقت نماز و كسی كه با او راز و نیاز می كنیم روح نماز است. خشوع نیز در واقع چیزی جز حضور قلب توأم با تواضع و ادب و احترام نیست و به این ترتیب روشن می شود كه مؤمنان تنها به نماز به عنوان یك كالبد بی روح نمی نگرند بلكه تمامی توجه آن ها به باطن و حقیقت نماز است.