یکی از خصوصیات اخلاقی امام حسین (ع)

امام حسین (ع) به عنوان انسان کامل در زمینه اخلاق بهترین اسوه و الگوی ما است. مطالعه اخلاق نیک، رفتار ستوده و معاشرت های دلنشین آن حضرت با انسان های زمان خود، آموزه های عال دینی، اجتماعی و فردی را برای هر انسان آزاده ای به ارمغان می آورد.
سخاوت و احسان
امام حسین (ع): ای مردم کسی که سخاوتمند باشد او بزرگوار است و آدم بخیل پست و فرومایه قلمداد می شود. البته برترین سخاوتمند آن است که به فردی احسان کند و ببخشد که از او هیچگونه امید و انتظاری ندارد.
بدانید نیازهای مردم که به شما رجوع می کنند از نعمت های الهی است. مبادا با رنجاندن دل انان در این نعمت ها کفران نمایید که این نعمت به دیگری واگذار می شود.
یاری مالی و معنوی
روزی شخصی از انصار برای دریافت کمک مالی نزد آن حضرت آمد. امام از صورتش به خواهش درونی او پی برد و فرمود. ای برادر خواسته ات را به صورت شفاهی مطرح نکن و برای حفظ آبرویت آن را نوشته و به من بده. سعی می کنم با برآوردن خواسته ات تو را خوشحال گردانم.
امام حسین (ع) بعد از آگاهی از گرفتاری وی به درون خانه رفت و کیسه ای که در آن هزار دینار قرار داشت آورد و به مرد بدهکار داد و به او فرمود: پانصد دینار بدهی خود را بپرداز و بقیه اش را برای رفع سایر مشکلات زندگی ات مصرف کن. سپس به وی سفارش کرد: ای برادر، اگر روزی گرفتار شدی مشکل خود را فقط به سه نفر بازگو کن: افراد متدین، جوانمرد، دارای شرافت خانوادگی.
شایسته ترین رفتار
ان حضرت سید الشهدا (ع) هر گاه که توانایی بخشش و احسان نداشت، با گشاده رویی و رفتاری خوشایند و دلپذیر مراجعین را راضی می کرد. آن حضرت روزی نشسته بود که فردی رجوع کرد و اظهار داشت: ای پسر رسول خدا! لان شخص از من طلبکار است و می خواهد مرا زندانی کند. امام حسین (ع) فرمود: به خدا سوگند الآن هیچ پولی ندارم که بدهی تو را بپردازم. بدهکار گفت پس حداقل با او گفتگو کن تا شاید مقداری مهلت دهد. امام فرمود: من هیچ آشنایی با طلبکار تو ندارم. اما از پدرم علی (ع) شنیدم می گفت سول خدا (ص) فرمود: هر کس در راه حل مشکل برادر با ایمان تلاش نماید چنان است که نه هزار سال خدارا عبادت کرده در حالیکه روزها روزه گرفته و شب ها را به عبادت گذرانیده باشد.