یکی از فضلا می گفت: به مرحوم آیه الله شهید مطهری عرض کردم که شما فوق العاده از علامه طباطبایی تجلیل می کنید. تعبیر “روحی فداه ” را درباره ی ایشان به کار می برید ،این همه تجلیل به خاطر چیست؟

ایشان فرمود: من فیلسوف و عارف ،بسیار دیده ام و احترام مخصوص من به ایشان ،نه به خاطر  این است که یک فیلسوف است ،بلکه به این جهت است که ایشان عاشق و دل باخته ی اهل بیت است . علامه طباطبایی در ماه مبارک رمضان ،روزه خود را با بوسه بر ضریح مقدس حضرت معصومه (سلام الله علیها) افطار می کرد . ابتدا ÷یاده به حرم مطهر مشرف می شد و ضریح مقدس را می بوسید،س÷س به خانه می رفت و غذا می خورد . این ویژگی اوست که مرا به شدت شیفته ایشان کرده است.

در احوال علامه طباطبایی ذکر شده است که آن حکیم الهی و مفسر عالی قدر قرآن کریم همواره ذکر خداوند سبحان را به لب داشتند . در جلسه بحث و درس که شرکت می کرد وقتی جلسه به سکوت می کشید لب های استاد به ذکر خدا حرکت می کرد . به نافله ها مقید بودند حتی گاهی دیده می شد که در طول راه مشغول خواندن نمازهای نافله هستند . شب های ماه مبارک رمضان تا صبح بیدار بودند مقداری مطالعه می کردند و بقیه را به دعا و قرائت قرآن و نماز و ذکر می گذراندند.