مي دانيم كه حضرت زينب (س)و حضرت اباالفضل (ع) كمتر از معصوم نيستند چرا جزء معصومين نيستند ؟

عصمت در لغت به معناي منع كردن و باز داشتن است و به همين معنا در برخي از آيات و روايات به كار رفته است . (1)از ديدگاه آيات و روايات ، پيامبران و امامان از هر گونه گناه و خطايي در امان اند . براي بيان اين حقيقت الفاظ و تعابير گوناگوني به كار رفته كه واژه عصمت نيز يكي از آنهاست فاضل مقداد در تعريف عصمت ميگويد عصمت ، لطفي است كه خداوند در حق مكلفين به جاي مي آورد به گونه اي كه انگيزه اي براي ترك اطاعت و يا انجام معصيت در او باقي نمي ماند هر چند اين لطف توان انجام گناه را از وي نمي ستاند ، اسباب تحقق لطف الهي چنين است.

عصمت در لغت به معناي منع كردن و باز داشتن است و به همين معنا در برخي از آيات و روايات به كار رفته است . (1)از ديدگاه آيات و روايات ، پيامبران و امامان از هر گونه گناه و خطايي در امان اند . براي بيان اين حقيقت الفاظ و تعابير گوناگوني به كار رفته كه واژه عصمت نيز يكي از آنهاست فاضل مقداد در تعريف عصمت ميگويد عصمت ، لطفي است كه خداوند در حق مكلفين به جاي مي آورد به گونه اي كه انگيزه اي براي ترك اطاعت و يا انجام معصيت در او باقي نمي ماند هر چند اين لطف توان انجام گناه را از وي نمي ستاند ، اسباب تحقق لطف الهي چنين است.
الف : برخورداري از ملكه اي كه آدمي را از اقدام بر معاصي باز مي دارد .
ب: آگاهي كامل از پيامدهاي اعمال زشت و زيبا.
ج: ترس از مواخذه بر ترك اولي . پس اين تعريف عصمت مي باشد اين موهبت الهي كه با اختيار بدست آمده نزد عده خاصي مي باشد آنهم پيامبران و امامان چنانكه پيامبر اكرم «صلي الله عليه وآله» مي فرمايد( انا وعلي و الحسن و الحسين و سعه من ولد الحسين مطهرون معصومون) «من و علي و حسن و حسين و نه نفر از فرزندان حسين پاك و معصوم هستيم و در مورد حضرت زهرا «سلام الله عليه» تصريح خاص داريم (3) كه اين چهارده نفر معصوم از گناه مي باشند من جميع جهات عصمت دارند . و اين موهبت الهي مي باشد . كه مخصوص چهارده نفر است البته با اختيار خودشان با توجه به اين كه اختيار و آن اسباب موهبت كه بيان شد عصمت مقامي نيست كه در انحصار انبياء و ائمه قرار داشته دست ساير انسانها از رسيدن به آن كوتاه باشد بلكه ديگران نيز مي توانند به برخي از مراتب عصمت نه كل مراتب عصمت كه ائمه دارند يعني عصمت از گناه دست يابند كم هم نبوده اند عالمان با تقوا كه ساليان متمادي نه تنها از حرام بلك ه از امور مكروه نيز چشم پوشيدند . اين حقيقت را يعني عصمت از گناه، نه تمام مراتب عصمت را، برخي از علماي بزرگ براي حضرت عباس توجه و عنايت قرار داده اند .مرحوم شيخ محمد طه نجف در كتاب اتقان المقال مي گويد : او برتر از اين است كه در ميان انسانهاي معمولي ذكر شود . بلكه بايد به هنگام ذكر نام اهل بيت عصمت و طهارت از او ياد كرد (حضرت عباس ) آنچه كه از ناحيه خداي متعال انتخاب مي شودند مقام امامت است كه به اين دو بزرگوار عطا نشده است كه آنهم حكمت خودش را دارد .
علامه اردوبادي نيز درباره عباس(عليه السلام ) چنين عقيده دارد او مي گويد : عباس كه اهل قرآن و هدايت و دين و وابسته به اصحاب عباست ، اجلّ از اين است كه تيرش به هدف نخورد و بار گناه بر دوشش سنگيني كند .
اين نظريه را هيچ يك از علما درباره ابوالفضل العباس منكر نشده عصمت از گناه، هنگامي كه امام صادق «عليه السلام» قتل اورا هتك اسلام مي شمار ودر جايي كه امام سجاد «عليه السلام» مقام و مرتبه در حدي معرفي مي كند كه همه شهداء غبطه او مي خورند آيا ممكن است مقام او را پايين تر از مرتبه عصمت قرار داد .
از اين گونه تعبيرات در كلمات امامان معصوم كه كاملاً به دور از مبالغه است استفاده مي شود كه مقام ابوالفضل فوق مقام شهداي عالم و دون مقام امامان معصوم است البته مقام عصمت را براي علي اكبر و زينب كبري نيز مي توان استفاده كرد خلاصه اينكه حضرت عباس و زينب نوعي عصمت از گناه دارند .
منبع:
1- سوره هود آيه 43، ميزان الحكم ري شهري محمد ، ج6 ،ص342.
2- ارشاد الطالبين ، فاضل مقداد ، ص301و 302.
3- بحار الانوار علامه مجلسي ، ج25 ،ص 201.
4- قهرمان علقمه ، احمد بهشتي ، ص 103.