مرحوم علامه انصارى‏، در جواب کسى که از او این سؤال را نموده بود که آیا نماز شب افضل است یا مطالعه و تحصیل علم؟! چه نیکو جواب گفته است، که خطاب به او فرموده بود: آیا تو قلیان مى‌‏کشى؟! او در پاسخ گفته بود: بلى. شیخ فرموده بود: به جاى دو بار قلیان کشیدن، نماز شب را بخوان. و این جوابى متین و محکم است که در آن به فساد این خیال هم اشاره شده و گویا شیخ چنین گفته است که اگر تو تا این اندازه مراقب احوال و اخلاص در اعمالت هستى به گونه‌‏اى که برایت تشخیص این مطلب مشکل شده که نماز شب افضل است یا مطالعه و تحصیل علم، چگونه اوقاتت را به کشیدن قلیان که در این باب، اقوال مختلف است که یا حرام است و یا مکروه است و یا مباح است مى‏‌گذرانى؟!

و چطور مى‏‌شود که بین دو عمل که دو مستحب است، به بهانه کمى وقت، یکى را مى‏‌خواهى انتخاب کنى، در حالى که در جاى دیگر، وقتت را به کارى که یا حرام است و یا مکروه و یا لااقل مباح است، صرف مى‏‌کنى؟! که باید از این مصیبت عظمى و فضیلت آشکار، به خدا پناه برد که شیطان پلید این گونه، علما را فریب دهد که اشتغال به مطالعه این علوم رسمى را که براى اغلب آن‏‌ها نمى‏‌توان قصد شرعى که به وجهى از وجوه، صحیح باشد یافت، از استغفار در سحرگاهان و خلوت با خداوند عزیز غفار، افضل بدانند و چگونه مى‏‌شود که چنین باشد؟! در حالى که آن علمى که انسان را بر تجهد و شب‌زنده‌‏دارى بر نمى‏‌انگیزاند، علمى است که نور و بهره و خیرى در آن نیست و علم واقعى، آن علمى است که به فرموده امام صادق علیه‌السلام ملازم با خشیت باشد و صاحب خشیت، نمى‏‌تواند ترک شب‌زنده‌دارى کند و همان بیم و ترس، او را به انجام این عمل وا مى‏‌دارد.