« لیله الرغائب
الگو پذیری زنان از سبک زندگی فاطمی »

چرا به اعتکاف می رویم؟

 چیزی در درون می جوشد که معتکف را به مأمنی امن فرامی خواند. وی پرده نشین وادی سلامت است و مرغ جان را در حریم امن دوست به پرواز درمی آورد. اعتکاف هم ذکر و دعا و نماز و روزه است و هم فرصت بازنگری و اصلاح الگوی بندگی انسان مؤمن محسوب می شود. در این سه روز از این زندگی تکراری اوج گرفته و به فراسوی زمان و مکان می رویم، گویی از فرش به عرش می رسیم. در درگاه الهی دست های نیاز را گشوده و آرامش و خودسازی را حاجت می گیریم. باید اندیشید که از کجا آمده ایم و آمدنمان بهر چه بوده است؟ آیا در همان نقطه ای قرار داریم که باید باشیم؟

صفحات: 1·

فرهنگی
 نسخه قابل چاپ ورود نوشته شده توسط قانعی زارع در 1395/01/24 ساعت 11:05:00 ق.ظ . دنبال کردن نظرات این نوشته از طریق RSS 2.0.
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
نظر دهید

آدرس پست الکترونیک شما در این سایت آشکار نخواهد شد.

URL شما نمایش داده خواهد شد.
بدعالی
This is a captcha-picture. It is used to prevent mass-access by robots.

p align="center"> اللّهُمَّ كُنْ لِوَلِيِّكَ الْحُجَّةِ بْنِ الْحَسَنِ صَلَواتُكَ عَلَيْهِ وَعَلى آبائِهِ في هذِهِ السّاعَةِ وَفي كُلِّ ساعَةٍ وَلِيّاً وَحافِظاً وَقائِدا ‏وَناصِراً وَدَليلاً وَعَيْناً حَتّى تُسْكِنَهُ أَرْضَك َطَوْعاً وَتُمَتِّعَهُ فيها طَويلاً