روايتي از پيامبراسلام(ص) نقل شده كه  رسول خدا (ص) وصايايي را به ابوذر مي فرمايند :
« يَا أَبَاذَر إِيَّاكَ وَ الْغِيبَةَ فَإِنَّ الْغِيبَةَ أَشَدُّ مِنَ الزِّنَا؛ از غيبت دوري كن. چون غيبت از زنا سخت تر است» . 
اما در ادامه حضرت در بيان علت سخت تر بودن غيبت به نسبت زنا برآمده و فرمودند:
«لِأَنَّ الرَّجُلَ يَزْنِي فَيَتُوبُ إِلَى اللَّهِ فَيَتُوبُ اللَّهُ عَلَيْهِ وَ الْغِيبَةُ لَا تُغْفَرُ حَتَّى يَغْفِرَهَا صَاحِبُهَا»
يعني علت سخت تر بودن اين است كه شخص زناكار مي تواند توبه كند و خداوند متعال توبه او را قبول نمايد. اما در غيبت تا زماني كه شخص غيبت شونده ،از غيبت كننده راضي نشود و وي را نبخشد، قابل بخشش نيست».
با توجه به متن روايت، آشكار مي گردد كه بحث از جهت بيش تر يا كم تر بودن گناه غيبت به نسبت زنا نيست بلكه بحث در باره سخت تر بودن پذيرش توبه غيبت كننده، نسبت به زنا كننده است.

منبع:

وسائل‏ الشيعه، ج 12، ص281.

الأمالي شيخ الطوسي، ص537