صبر در روایات

روایات در زمینه صبر و جایگاه و ارزش آن فراوان وجود دارد و اهل بیت (علیهم السلام) همواره یاران خویش را به صبر در دنیا تشویق کرده‌اند. ارزش صبر تا حدی است که از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است: «صبر سَرِ ایمان است»

ایشان هم‌چنین در توصیف فرد صبور فرموده‌اند: «به راستی آزاده در هر حال آزاد است، اگر گرفتاری برایش رخ دهد در برابر آن صبر كند و اگر مصائب بر او هجوم آورند او را نشكنند و اگر چه اسیر شود و مقهور گردد و به جای رفاه او سختی فرا رسد، چنانچه یوسف صدیق امین (علیه السلام) بود، اینكه او را به بندگی گرفتند و اسیر و مقهور شد آزادیش را لكه دار نكرد و تاریكی چاه و هراس آن به او زیانی نرسانید تا اینكه خدا بر او منت نهاد و آن جبار سركش را بنده او ساخت پس از آنكه مالك او بود، خدا او را رسول خود نمود و به وسیله او به امتی رحم كرد و همچنین است، صبر خیر به دنبال دارد، شما هم صبر كنید و دل به صبر بدهید تا اجر ببرید»

در روایتی دیگر از امام باقر (علیه السلام) آمده است که: «بهشت در میان ناگواری‌ها و صبر است، هر كه در دنیا به ناگواری‌ها صبر كرد به بهشت رود، و دوزخ در میان لذت‌ها و شهوت‌ها است، هر كه دنبال لذت و شهوت خود رود، به دوزخ در آید»

این روایات به خوبی علت سخن امام صادق(علیه السلام) را بیان می‌دارند که صبر را سر ایمان دانستند. زیرا اگر کسی نتواند در انجام وظایف و ترک نواهی صبر نماید و راحتی دنیا را بر سختی آخرت ترجیح دهد از بهشت دور گشته و روی به سوی دوزخ آورده است. در جایی دیگر این امام همام به یکی از یاران خویش فرمودند: «ما صبورانیم و شیعه ما، از ما صبرشان بیشتر است. گفتم: قربانت، چگونه شیعیان از شما صبرشان بیشتر است؟ فرمودند: برای آنكه ما دانسته صبر كنیم و شیعه ما بر آنچه ندانند صبر كنند»

الكافی، ج‏4، ص 280.

تفقه در قرآن كریم‏
 قال على‏ علیه السلام : «تعلّموا القرآن فانّه أحسن الحدیث و تفقهوا فیه فانه ربیع القلوب».
 قرآن را یاد بگیرید زیرا بهترین سخن است و معارف آن را دیك كنید زیرا قرآن بهار دلهاست. (نهج البلاغه / خطبه 110)

خداوند در آیات ابتدایی سوره مزمل  که در همان آغاز رسالت بر پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نازل شده است، می‌فرماید: «یَا أَیُّهَا الْمُزَّمِّلُ * قُمِ اللَّیْلَ إِلَّا قَلِیلًا * نِصْفَهُ أَوِ انقُصْ مِنْهُ قَلِیلًا * أَوْ زِدْ عَلَیْهِ وَرَتِّلِ الْقُرْآنَ تَرْتِیلًا»شب را قیام کن و نصف شب، یا دو ثلث شب و یا حداقل ثلث شب را به عبادت بپرداز! سپس می‌فرماید: «إِنَّ رَبَّكَ یَعْلَمُ أَنَّكَ تَقُومُ أَدْنَى مِن ثُلُثَیِ اللَّیْلِ وَنِصْفَهُ وَثُلُثَهُ وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَكَ» خدا می‌داند که تو هر شب، از دو تا یک ثلث شب را به عبادت می‌پردازی؛ وقتی فراغت بیشتری داری دو ثلث، برخی اوقات نصف، اما هیچ‌گاه  عبادت تو کمتر از ثلث شب نمی‌شود.

جالب این است که می‌فرماید: «وَطَائِفَةٌ مِّنَ الَّذِینَ مَعَكَ» تنها تو نیستی که این‌گونه عبادت می‌کنی؛ جمعی از کسانی که به تو ایمان آورده‌اند نیز این‌گونه‌اند.

در آیه دیگر می‌فرماید: «کَانُوا قَلِیلًا مِّنَ اللَّیْلِ مَا یَهْجَعُونَ* وَبِالْأَسْحَارِ هُمْ یَسْتَغْفِرُونَ اندکی از شب را استراحت می‌کنند و بیشتر آن را به عبادت می‌پردازند. به هر حال شب موقعیت خاصی دارد. البته عبادت همیشه مطلوب است و بعضی از عبادت‌ها همانند نماز ظهر، عصر و نافله‌ها و دعاهای آن‌ها حتما باید در روز انجام بگیرد، ولی این‌ها در مقابل عبادت‌های شب کمرنگ است و اهتمام به عبادت شب بیشتر است.

منبع:سوره مبارکه مزمل، آیات 1 تا 4.

[ذاریات، 17-18

یس، و نام های دیگرش «عزیزه؛ معمّه(شامل شونده)، مدافعه قاضیه(دفع کننده برآورده) سی و ششمین سوره قرآن است که مکی و دارای 83 آیه است.

از رسول گرامی اسلام روایت شده قرائت کننده این سوره نزد خداوند شریف خوانده می شود و این سوره برای قاری خود شفاعت می کند.

در روایتی دیگر از ایشان آمده: سوره «یس» در تورات «معمّه: شامل شونده» نام دارد چون خیر دنیا و آخرت را شامل حال قرائت کننده خود می کند و بلاهای دنیا و سختی های آخرت را از او دور می کند.

و نیز «قاضیه: دفع کننده برآورنده» نامیده می شود چون از قاری خود، هر بدی را دفع کرده و همه حاجت های او را روا می کند و قرائت آن سوره پاداشی برابر بیست حج دارد. و گوش سپردن به صدای قرائت آن، معادل با ثواب هزار دینار انفاق در راه خداست.

در فضیلت این سوره از حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم نقل شده: هر کس سوره «یس» را قرائت نماید مانند آن است که ده بار قرآن را ختم نماید.

منبع: مجمع البیان،ج8، ص254

 الدر المنثور، ج5، ص 256.

عناب میوه ی درخت کوچکی است که ارتفاع آن تا 10 متر نیز می رسد. میوه براق و زیتونی شکل عناب که دارای خواص دارویی بسیار زیادی می باشد در ابتدا سبز بوده و پس از رسیدن به رنگ قرمز درآمده و چروک می خورد. میوه عناب هم به صورت تازه مصرف می شود و هم به صورت خشک.
این میوه سرشار از ویتامین C می باشد. در حالت تازه 74/ 36 درصد و در حالت خشک  65 الی 77/71 درصد قند دارد و به همین دلیل از آن در تولید کمپوت و شیرینی استفاده می شود میوه عناب دارای خواص طبی متعددی است و در مکاتب طب سنتی کشورهای مختلف جایگاه ویژه ای برای کمک به سلامت و درمان بیماری ها دارد.

منبع : فصلنامه

الَّذِینَ آتَیْناهُمُ الْكِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ یُۆْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ یَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُونَ (121 بقره)

كسانى كه به آنها كتاب آسمانى داده‏ ایم و آن را چنان كه سزاوارِ تلاوت است تلاوت مى‏ كنند، آنان به آن (قرآن یا پیامبر) ایمان مى‏ آورند و كسانى كه به آن كافر شوند، آنان همان زیانكارانند.

در برابر یهود و نصارایى كه به سبب لجاجت و سركشى مورد انتقاد قرار گرفتند، گروهى از آنان مورد تمجید و قدردانى خداوند قرار گرفته‏اند. آنان كسانى هستند كه به كتاب‏هاى آسمانى مراجعه كرده و نشانه‏ هاى ظهور و بعثت پیامبر اسلام صلى اللَّه علیه و آله را در آن دیده و به او ایمان مى ‏آورند.

در تفسیر أطیب البیان آمده است: مراد از «الْكِتابَ» در این آیه، قرآن و مخاطب مسلمانانى هستند كه در قرائت قرآن، حقّ تلاوت را ادا نموده و به پیامبر صلى اللَّه علیه و آله ایمان آورده‏اند. تفسیر المیزان نیز این معنى را احتمال داده است.

روایتى درباره ‏ى آداب تلاوت قرآن در تفسیر المیزان نقل شده، كه هشت نكته را مورد توجّه قرار داده است:

1 ترتیل آیات. 2 تفقّه در آیات. 3 عمل به آیات. 4 امید به وعده‏ها. 5 ترس از وعیدها. 6 عبرت از داستان‏ها. 7 انجام اوامر الهى. 8 ترك نواهى. در پایان روایت نیز امام صادق علیه السلام فرمود:

حقّ تلاوت تنها حفظ آیات، درس حروف، قرائت و تجوید نیست. و بر اساس روایات، كسانى كه حقّ تلاوت قرآن را ادا مى‏ كنند، تنها امامان معصوم مى‏ باشند. (كافى، ج 1 ص 215)

مقام معظم رهبری می فرمایند : 

من شعار امسال را «اقتصاد مقاومتی: تولید - اشتغال» قرار میدهم؛ یعنی اقتصاد مقاومتی عنوان کلّی است، بعد تولید و اشتغال؛ این مجموع نقاطی است که بایستی همه بر روی آن متمرکز بشوند. مطالبه‌ی من و مطالبه‌ی مردم از مسئولین عزیز و محترم این است که بر روی این دو نقطه متمرکز بشوند و کارها را با برنامه‌ریزی انجام بدهند و ان‌شاءالله در پایان سال نتایج آن را بتوانند به مردم گزارش کنند.

حضرت علی علیه السلام در گذر از قبرستانمی فرماید :ای ساکنان خانه های وحشت زا و محله های خالی و گورهای تاریک ای خفتگان در خاک و ای غریبان ای اهل تنهایی شما پیش از ما رفتید و ما به دنبال شما به شما می پیوندیم .

بهترین توشه ثقواست .

فرازی از حکمت 130 نهج البلاغه