در نجوم؛ اصطلاح ماه به دوره اى اطلاق مي شود كه اساس آن حركت ماه باشد.

يك ماه قمري؛ مدت زماني است كه در آن دوره اهله ماه طي مي شود، اين دوره كه بر اساس يك دور كامل اهله قمر است به نام هلالي نيز معروف است.

طول مدت يك ماه قمري بطور متوسط 5/29 روز است. رصد ماه در تعداد زيادي از ماههاى قمري متوالي؛ موجب شده است كه طول

متوسط يك ماه قمري دقيقا تعيين گردد، طول مدت متوسط بدست آمده براى يك ماه قمري (53059/29) روز عرفي و يا 29 روز و 12

ساعت و 44 دقيقه و 78/2 ثانيه است. اين طول مدت در خيلي از تقويمها بكار گرفته شده است. اندازه يك ماه قمري نسبت به طول مدت متوسط ممكن است تا 29 روز و 13 ساعت تغيير كند.

تقويم قمري: قديمي ترين نوع تقويم و متداولترين آن در قديم؛ تقويم قمري است. در اين تقويم؛ ماه عرفي تقريبا همان ماه قمري واقعي؛ و

اولين روز هر ماه عرفي تقريبا روزي است كه هلال ماه نو؛ آشكار مي شود، يكي از نكات رواج تقويم قمري؛ عدم نياز به دانشي براى

محاسبه زمان و حفظ تاريخ است؛ چه اينكه حتى يك شخص بيسواد كه قادر به خواندن تقويم نباشد نيز به سادگي از روي اهله قمر مي تواند

با تقريب خوبي تاريخ روز در ماه را بداند.

تقويم شمسي رصدقمري: يك نوع تقويم قمري است كه با رصد وجوه و اشكال ماه مرتبط بوده و بدينوسيله معين مى شود، با اين تقويم هر

كسى از دانشمند تا فرد عادى مى تواند با نكٌاه به آسمان متوجه شود كه شب چندم ماه است، كاربرد همكانى اين نوع تقويم و نياز عموم به آن؛ ضرورت نشر آنرا ايجاب مى كرد، ولذا پژوهشكده نجوم و تنجيم بنياد حيات اعلى تهيه و عرضه تقويم رصدى قمرى را مدّ نظر داشته و آنرا بطور جداگانه و نيز ضمن برخى تقاويم خود منتشر نموده است.
براي دريافت آن به منجم تقويم شمسي رصدقمري در پایگاه اينترنتي علوم نجوم كهن و اسلامي بنياد حيات اعلى مراجعه نماييد:
http://aelaa.net/Fa/Nojum.aspx